Huib Jansen is sponsor van Friends for Life Foundation sinds 2014. Hij heeft een uniek verhaal te vertellen want hij kent de studente die hij ondersteunt in Kenia persoonlijk. Samen met Friends for Life zorgt hij ervoor dat studente Millicent Musyoka alle mogelijkheden krijgt op het gebied van onderwijs, om zo een zelfstandige toekomst op te houwen waarin zij voor zichzelf en haar familie kan zorgen. In een interview deelt Huib zijn speciale band met Kenia en Millicent:

Introductie
Huib is geboren op 19 mei 1949 in Laren (NH) Sinds 2006 woont samen met vriendin Norma en haar 2 meiden in Pijnacker. Hij heeft 26 jaar in het onderwijs gewerkt, in het begin als leraar lichamelijke opvoeding en later als docent medische vakken (anatomie, fysiologie en ziektekunde) voor verpleegkundigen. Tussendoor is hij acupunctuur gaan studeren en daar heb heeft hij nu 21 jaar een praktijk in, met veel plezier. Officieel is hij met pensioen; de praktijk is echter nog steeds druk als altijd.

Huib heeft zijn hele leven veel gereisd en doet dat nog steeds heel graag. Natuurfotografie is zijn passie!

1. Hoe is jouw band met Kenia ontstaan?

In 2003 heb ik op een advertentie van het VDT (Verkaart Development Team) gereageerd, die mensen met onderwijservaring vroeg collega’s in Kenia te ondersteunen bij het ontwikkelen van nieuwe leerprogramma’s. Jan Verkaart heeft in de provincie Kwale 70 (lagere)scholen gebouwd en 4 (later 5) internaten voor weesmeisjes, die daar intern voortgezet onderwijs kregen.
De uitwisseling met de leraren(essen) bleek heel open en vruchtbaar, voor beide partijen; er was veel werk aan de winkel.

In het verlengde van onderwijs bleek er ook grote behoefte te bestaan aan informatie mbt gezondheidszorg, met name op het gebied van malaria-bestrijding, AIDS-voorlichting, geboortebeperking en primaire zorg. In samenwerking met de lokale overheden zijn flinke stappen gezet. We hebben zeven kleine doktersposten, dispensaries, kunnen realiseren, met deskundige bezetting.

Daarvoor ben ik het Kenia-avontuur aangegaan: uitwisselen van ervaringen, cultuur en kennis. Het was genieten!

2. Wat zijn jouw ervaringen met onderwijs in Kenia en de kansen die jongeren in dit land krijgen?

Ik heb de indruk dat onderwijs in Kenya steeds meer prioriteit krijgt. In 2003 werd lager onderwijs voor alle Kenianen toegankelijk en dat was aan de klasse-grootte ook duidelijk merkbaar. Klassen met 80 leerlingen en één leerkracht waren geen uitzondering. Leeftijdsverschillen waren groot. De kwaliteit van het onderwijs hing sterk af van de kwaliteit en de motivatie van de leerkrachten en schoolhoofden. De invloed van koloniaal Engeland was duidelijk merkbaar.
Veel kinderen worden geacht in het gezin en op het land mee te werken om het hoofd boven water te houden. Een opleiding volgen na de basisschool was (en is) voor veel gezinnen niet haalbaar vanwege de kosten en de reisafstand. Vervolgonderwijs, middelbaar en hoger, is dus bijna uitsluitend weggelegd voor hen die dat betalen kunnen. Zo gaat veel jong talent verloren, dat Kenya zo verschrikkelijk hard nodig heeft. De economie groeit, de behoefte aan deskundigheid ook! Het verschil tussen arm en rijk, kansrijk en kansarm, wordt helaas ook groter!

3. Waarom heb je ervoor gekozen om een studente na de middelbare school te ondersteunen in Kenia (waarom onderwijs op tertiar niveau)?

Via VDT heb ik een weesmeisje, Millicent, (financieel) geadopteerd, toen voor 4 jaar. Zij kon zo haar middelbare school afmaken. Daarna waren er geen voorzieningen meer, niet vanuit de Keniaanse overheid, niet vanuit een NGO. Ze stond er dus praktisch alleen voor. Het diploma van de middelbare school helpt haar niet aan een baan, dus is vervolgonderwijs nodig.

4. Hoe ben je bij FFL terecht gekomen?

FFL heb ik na een fikse zoektocht via internet gevonden.

5. Waarom heb je er juist voor gekozen om via FFL een studente te ondersteunen?

Ik wil(de) dat Millicent door landgenoten begeleid en ondersteund wordt, liefst Kenianen die ervaring hebben met kinderen met een arme achtergrond. Die weten waar het over gaat. De combinatie tussen Keniaanse begeleiding en een vertrouwd, Hollands contact, heb ik bij FFL gevonden. Het persoonlijke contact met Eefje gaf de doorslag.

6. Hoe zie jij de toekomst van de studente die je ondersteunt?
Zoals het er nu uitziet, doet Millicent het goed in haar opleiding. Ik heb het voorrecht haar begeleidster en het afdelingshoofd van de opleiding persoonlijk te mogen ontmoeten. Zij kennen Millicent en geven aan vertrouwen in haar te hebben. Ik heb dat ook! Over niet al te lange tijd kan zij werk hebben waardoor ze zichzelf kan bedruipen en aan een toekomst als zelfstandig mens kan gaan werken. Daar gaat het mij om!

7. Wat zijn volgens jou de voordelen (of nadelen) van het student-voor-student programma binnen FFL waarbij een student na afstuderen een volgende student helpt door maandelijke terugbetaling van de studiebeurs?
Naar mijn mening is het idee van het student-voor-student programma subliem! De schuld wordt afbetaald en de onderlinge betrokkenheid blijft. In sociaal opzicht natuurlijk prima!

8. Wat zijn de sterke punten van het FFL programma volgens jou?
Het sterkste punt van FFL is nmm de organisatie, die staat als een huis! Werken als NGO in een land in ontwikkeling heeft alleen zin als je goed doordacht, met visie en kennis van zaken te werk gaat. Natuurlijk zijn zaken als respect voor de cultuur, geduld, doorzettingsvermogen en ambitie belangrijk. Maar een herkenbare organisatie die staat voor wat ze doet is naar mijn idee het meest belangrijk. En zo’n organisatie is FFL!

9. Wat zou je nog aanbevelen ter verbetering in de toekomst voor FFL?

In de toekomst kijken in landen in ontwikkeling is altijd tricky. Wat ik van Eefje begrepen heb is dat het bestuur in Kenia versterkt is en dat het netwerk enorm in ontwikkeling is. Dat kan de effectiviteit van FFL alleen maar groter maken. Als er meer mensen uit de arme gebieden een hogere opleiding krijgen, waardoor ze meer invloed in het bestuur krijgen, hoe groter de kans dat de sneeuwbal effect gaat krijgen(raar idee in Kenia!) Het in balans brengen van de oude tradities met het moderne leven blijft een enorme uitdaging!